Zelda Ficdžerald (rođena Sejr; 24. jul, 1900 – 10. mart 1948) bila je američka književnica i supruga američkog pisca F. Skota Ficdžeralda, na čije je stvaralaštvo snažno uticala.
Rođena u Montgomeriju, Alabama, bila je primećena zbog svoje lepote i vedrog duha, i bila je proglašena od strane svog supruga prvom američkom flaperkom. Ona i Skot postali su simbol džez doba, što su i do danas ostali. Trenutni uspeh Skotovog prvog romana Ova strana raja (1920) uveo ih je u visoko društvo, ali je njihov brak mučilo neumereno opijanje, izdaja i žestoke optužbe. Ernest Hemingvej, koga Zelda nije volela, krivio je nju zbog smanjenja brojnosti Skotovih književnih dela, iako je ona bila žrtva suprugove dominacije. Nakon što joj je dijagnostifikovana šizofrenija, ona je većinu vremena provodila u specijalističkim klinikama i supružnici živeli odvojeno kada je Skot iznenada umro 1940. godine. Zelda je umrla kasnije tokom požara u bolnici u Ešvilu, Severna Karolina.
Nedavni pisci i naučnici prikazivali su Zeldu kao kreativni talenat koji je ignorisan u patrijarhalnom društvu. Biografija iz 1970. čiji je autor Nensi Milford, ušao je u uži izbor za Pulicerovu nagradu. Godine 1992, Zelda je posthumno primljena u Alabaminu kuću slavnih žena.