Srpski jezik bogat je frazeologizmima (idiomima, frazemima). Iako je ovaj rečnik okrenut prvenstveno savremenom standardnom jeziku, svoje mesto u njemu našao je i jedan broj pokrajinskih i zastarelih frazeologizama jer se sreću u mnogim značajnim delima srpske književnosti. Frazeologizmi koji sadrže opscenu leksiku nisu uneti u rečnik.
Pri izradi su korišćeni brojni rečnici, priručnici, monografije i naučni radovi. Najvažniji rečnici su: Rečnik srpskohrvatskog književnog i narodnog jezika 1-18 (SANU, Beograd, 1959-), Rečnik srpskohrvatskoga književnog jezika 1-6 (Matica srpska, Novi Sad, 1967-1976) i Frazeološki rječnik hrvatskoga ili srpskog jezika Josipa Matešića (Zagreb, 1982). Noviji frazeologizmi, kojih u pomenutim rečnicima, razumljivo, nije moglo da bude, obrađeni su na osnovu autorove građe za Veliki rečnik novih i nezabeleženih reči.