Knjiga "Stari gradovi Srbije" je jedna od onih knjiga koje svi treba da imamo u svojoj biblioteci. Svi narodi koji su proši našim teritorijama su ostavili nešto svoje – bogomolje, svetilišta, toponime, običaje… Groblja i urušene utvrde kraj puta najbolji su dokaz koliko su svi hteli tu da ostanu. Centralni deo teritorije između Timoka i Drine, koji se iz nekog razloga danas naziva Zapadni Balkan, verovatno je najviše pustošen. Najuporniji da na tom putu rata sazidaju kuću su Srbi. Osim usmenih predanja, spaljenih kuća i urušenih manastira sećanje na te borbe čuvaju i ostaci razorenih tvrđava. Pretekle su, uglavnom, one koje su osvajačima najviše koristile, naravno, poslednjima – Turcima i Austrijancima. Nisu sačuvale izvorni izgled jer su ih prilagođavali vremenu i svojim potrebama.
„Nema grada na svetu oko koga su se jagmili toliki narodi, pod čijim su se bedemima vodile tolike bitke, koji je toliko puta menjao vlasnika i pedeset puta uništavan da bi se svih pedeset puta ponovo iz istorijskog groba podigao – kao što je naš Beograd. Pa zar ta činjenica što je taj grad srpski ni najmanje o Srbima ne govori?“
– Borislav Pekić