U 20. veku tri su imena postavila grcku književnost na vrlo visoko mesto: Kavafi, Kazancaki i Seferi. Nobelova nagrada 1979. godine istaknula je u prvi plan Odiseja Elitija, pesnika oko cijeg imena nije vijorila dnevna slava i koji je rastao u uzdržanosti, nepopustljivosti, diskreciji i jednoj vrsti gordosti. Eliti je uveliko u tokovima zapadnoevropske misli. On je nastojao da na suštinu onoga što se zove grcko gleda posve razlicito od vecine pesnika.