Pripovetke Stjepana Mitrova Ljubiše opisuju buran period u prošlosti crnogorskih plemena koja su se našla na poprištu sukobljenih interesa Mletačke republike s jedne i Osmanskog carstva s druge strane. Inspirisane su istorijskim događajima, protkane narodnim predanjima, a obogaćene piščevom uobraziljom. Pisane su čistim narodnim jezikom – anegdote koje je čuo među sunarodnicima Ljubiša je pretočio u književna dela, stvarajući autentičnu
srpsku pripovetku koja će postati uzor potonjim generacijama pisaca. Pripovest „Kanjoš Macedonović” izdvojila se kao najbolje ostvarenje Stjepana Mitrova Ljubiše i svrstala ga u red najznačajnijih srpskih pripovedača.