Dva naizgled nesrodna dela u opusu našeg najvećeg savremenog dramskog pisca - "Balkanski špijun", komedija koja se kroz decenijsko emitovanje udaljila od izvornog teksta, ali se potvrdila kao umebesno prilagodljiva metafora kraja XX veka na Balkanu, i jedina drama Dušana Kovačevića, "Sveti Georgije ubiva aždahu", koja opominje na ponovljivost istorije početka XX veka na Balkanu - čine celinu "papirnih i čudovišnih zmajeva" koji stalno lete iznad i unutar svakog od nas.