’’Ludak? Revolucionar? Idiličar? Ili preteča sveukupne moderne poezije?
Fridrih Helderlin, oko kojeg se lome koplja kao ni oko jednog drugog nemačkog pesnika. Pred kraj 19. veka skoro zaboravljen, da bi ga u 20. veku ponovo otkrio kružok Štefana Georga; slavljen od šezdesetosmaša kao revolucionar, zloupotrebljen od strane nacista, cenjen od velikog Martina Hajdegera. Karl-Hajnc Ot u svom ironičnom i genijalno strukturisanom eseju prikazije Helderlina kao opšte ogledalo Nemačke.
Helderlinovi duhovi su uzbudljiv esejistički ogled o fenomenu Helderlina i njegovoj recepciji u 20. veku.’’