Marija Lujza fon Franc (1915-1998) slovi kao neprikosnoveni autoritet na području psihološke interpretacije i analize bajki. Nakon studija klasične filologije i doktorata , počinje da prevodi stare latinske tekstove za Karla Gustava Junga koji će kasnije postati osnov njegovog proučavanja alhemije i bavljenja analitičkom psihologijom.
Fon Franc se smatra najplodnijim i najreprezentativnijim Jungovim naslednikom, autorka je brojnih dela o snovima, mitovima, bajkama i alhemiji.
Pored razmišljanja o značaju snova i osnovama njihovih tumačenja, poznata autorka u ovom delu iznosi fascinantnu temu snova velikih istorijskih ličnosti i filozofa. Pritom dolazi do izražaja na koji način snovi ponekad znaju ukazivati na neke aspekte koji sudbonosno određuju živote pojedinaca, i kako suočavanje sa snovima može biti plodonosno. Fon Franc se između ostalog bavi i snovima Temistokla, Hanibala i Sokrata, što ne samo da s psihološkog aspekta otvara nove perspektive, već je i od istorijskog interesa. Kao i u drugim delima o tumačenjima bajki, fon Franc i ovde polazi za rukom da jasno i eksplicitno osvetli svu kompleksnost te velike teme.