Knjiga šutnje, samoće i ljubavi koja nas prerasta, čija je metaforika (uz onu ptica) gotovo jednoznačno izgrađena oko simbola srca. Marko Pogačar Vrijeme prije jezika zbirka je koja se čita u dahu, stihovi su joj gipki kao ptica u letu, a u ovom neobičnom vremenu doima se gotovo utješnom, ljudskom i neobičnom, spremnom da svakog tko ju otvori povede u svijet pjesničke igre i bogatstva riječi, a njome je Monika Herceg pokazala da je pred njom pjesničko vrijeme ispunjeno snagom, zrelošću i darovitošću. Andrea Divić Grčka reč theōrein, posmatranje, preslikalo se u pojam teoreme, naučnog zahvatanja ideje čija se istinitost može dokazati principima deduktivnog zaključivanja, postupka koji pomera osnovna ili suštinska svojstva prirodnih pojava i tela ka njihovom mestu u istini kojom je čitav naš svet pokretan. Skupa sa hipotezama i iskazima, teoreme u trećoj zbirci poezije Monike Herceg, Vrijeme prije jezika, strukturno i relaciono uvezuju impuls pevanja i stvaralačkog rekreiranja sveta u celinu ljubavi i slobode, smeštajući čitaoca u dokazive, bliske, osećajno uhvatljive stvarne dimenzije unutrašnjeg i fizičkog prostranstva.
Knjiga šutnje, samoće i ljubavi koja nas prerasta, čija je metaforika (uz onu ptica) gotovo jednoznačno izgrađena oko simbola srca. Marko Pogačar
Vrijeme prije jezika zbirka je koja se čita u dahu, stihovi su joj gipki kao ptica u letu, a u ovom neobičnom vremenu doima se gotovo utješnom, ljudskom i neobičnom, spremnom da svakog tko ju otvori povede u svijet pjesničke igre i bogatstva riječi, a njome je Monika Herceg pokazala da je pred njom pjesničko vrijeme ispunjeno snagom, zrelošću i darovitošću. Andrea Divić
Grčka reč theōrein, posmatranje, preslikalo se u pojam teoreme, naučnog zahvatanja ideje čija se istinitost može dokazati principima deduktivnog zaključivanja, postupka koji pomera osnovna ili suštinska svojstva prirodnih pojava i tela ka njihovom mestu u istini kojom je čitav naš svet pokretan. Skupa sa hipotezama i iskazima, teoreme u trećoj zbirci poezije Monike Herceg, Vrijeme prije jezika, strukturno i relaciono uvezuju impuls pevanja i stvaralačkog rekreiranja sveta u celinu ljubavi i slobode, smeštajući čitaoca u dokazive, bliske, osećajno uhvatljive stvarne dimenzije unutrašnjeg i fizičkog prostranstva. Jelena Nidžović