Roman Misterije (1892), nastao u prvoj fazi Hamsunovog stvaralaštva, predstavlja plod njegove kreativne imaginacije začinjen duhom severa. Norveška, zemlja naglašenih suprotnosti iz kojih se često rađa i krajnji fatalizam, našla je u Hamsunu svog glasnika. Prolaznost života, nedokučivost sveta i ništavnost smrti ujedinjuju se sa bolnom čulnošću koja pulsira ostrašćeno. Nagel, glavni junak ovog romana, istovremeno nežan i užasan u bezdanu patnje nastale u borbi sa samim sobom, lik je koji izlazi iz okvira ondašnje književnosti.