Među pesnicima tragične generacije koji su svoj životni put završavali prerano, u ratnom vihoru, Milutin Bojić (1892-1917) bio je najmlađi i ujedno onaj u kojeg su polagane najveće nade. Pripadnik generacije što je dala najveće pisce srpske i hrvatske književnosti XX veka, vršnjak Ive Andrića, dve godine mlađi od Tina Ujevića a godinu stariji od Miloša Crnjanskog i Miroslava Krleže, Bojić je završio svoju književnu karijeru pre nego što su ovi pisci doživeli svoju pravu književnu afirmaciju. Pa ipak ostavio je iza sebe obimno i značajno delo.