Roman Kroz vatru i vodu (deveti po redu) Milorada Ulemeka doslovno je nastavak njegovog romana Čopor (2007). Taj nastavak je usledio po objavljivanju njegovih romana Magioničar i Tajna moga srca, koji su objavljeni u 2008. godini, a koji su tematski osetno udaljeni od romana Čopor i novog Ulemekovog romana. Uprkos toj napomeni, valja napomenuti da ti njegovi romani, kao i prethodni, sadrže izvesne elemente koji ukazuju na to da su oni grane jednog osećajno-misaonog debla, kojih je za sada toliko, ali zemlja iz koje ono raste, doživljeno i proživljeno, promišljano i nerečeno, podrazumeva da će na njemu možda još neka grana izrasti.
Ono što te romane povezuje, to je, pre svega, njihova ispovednost, saopštavanje u prvom licu, a koje uvodi u samu „tačku gledišta“ ličnosti, koja vodi narativnu nit ovih romana i koja je od pobunjene, „neprilagođene“ kontemplacije, a koja izvire iz čistog srca i romatično-utopističkog nagnuća hrišćanskom ustrojstvu životnog lika.