Srpski jezik, književnost i široko polje drugih društvenih nauka, možda i jedini u Evropi, do sada nisu dobili jedno ozbiljno i temeljno tumačenje Svetog pisma - Starog i Novog zaveta - sa tzv. svetovne strane. Jer, bez obzira što je gotovo polovina našeg kontinenta decenijama bila pod komunističkom vlašću koja je i sveštenstvo i vernike smatrala građanima drugog reda i gotovo ih stavljala van zakona, tumačenja Svetog pisma, priručnici i vodiči kroz Bibliju slobodno su štampani uvelikimtiražimau Poljskoj, Čehoslovačkoj, Mađarskoj, Rumuniji, pa i u samoj sovjetskoj Rusiji. Isto tako i kod nas - ali najviše u Sloveniji i Hrvatskoj. Istovremeno, Sveto pismo je i na srpskim visokim školama predavano i izučavano u okviru svetske književnosti antičkog perioda, ali ti univerzitetski profesori, pa i najbolji znalci judeo-hrišćanskog nauka među njima, kao da su zazirali da svoja predavanja ukoriče u udžbenik ili bar priručnik.
Tog teškog, nekad opasnog, ali zato i očaravajućeg poduhvata latiose jedan od naših najuglednijih publicista i književnika,Novosađanin Đorđe Randelj, sveštenički sin i nekadašnji student Teološkog fakulteta u Beogradu. I uradio je to jednostavno, dinamično i pitko kako to moderni novinari umeju, pa se ova knjiga čita u dahu, kao žil-vernovske pustolovine. Tako je i trebalo pisati, jer ova knjiga i jeste putovanje u središte sveta,tumačenje Najvažnije Knjige Ikad Ispisane:
„Ova knjiga je valjda i moje životno delo. Ponekad mi se učini da je i nisam sam stvorio, jer kroz nju odjekuje glas mog pokojnog oca na časovima veronauke koji sam od detinjstva slušao i upijao i iz njegovih nedeljnih propovedi koje su me kadgod u život uvele i kroz njega do danas provele.”