Glumac, reditelj, pedagog i jedan od najznačajnijih teoretičara pozorišne umetnosti 20. veka. Zajedno sa V. Nemirovič-Dančenkom 1898. osniva Moskovski hudožestveni teatar (MHT) koji postaje svojevrsna laboratorija glume u kojoj Stanislavski kroz praktičan rad sa glumcima i svojim učenicima počinje da stvara osnovne postulate „sistema“ glume kao umetničkog „preživljavanja“.
Velike uspehe ostvario je postavkama dela A. K. Tolstoja, Čehova i Gorkog. U režiji i glumi pozorišni realizam razvio je do savršenstva, a MHT je postao pojam teatra realizma i produbljene psihološke interpretacije.
„Sistem“ Stanislavskog, prevođen je na sve svetske jezike još tokom njegovog nastanka njegova univerzalnost i istinitost učiniile su ga nezaobilaznom literaturom svih velikana glume kao i budućih glumaca.
„…ono o čemu ja pišem u svojoj knjizi ne odnosi se na jednu epohu i njene ljude, već na organsku prirodu svih umetnika svih nacionalnosti i svih epoha“.