Knjiga
Lekari koji su spasli svet, istaknutog novinara i publiciste Milana Ždralea, svojevrsna je apoteoza lekarima koji su najviše učinili da se čovečanstvu, koje se vekovima suočavalo s neizlečivim bolestima i nerešivim problemima pruži zaštita, da te strašne bolesti i ti problemi budu savladani. Ždrale u prvi plan ističe petoricu lekara (Pastera, Rosa, Listera, Fleminga i Frojda) koji po svom obrazovanju, izuzev potonje dvojice, zapravo i nisu bili lekari. Prvi među ovim neobičnim velikanima je Luj Paster, francuski hemičar i mikrobiolog koji je za sebe govorio: „Ja sam neznalica u medicini i lekarstvu.“ Ipak, i danas je ostala zagonetka kako je neko ko uopšte nije bio lekar, mogao da unapredi medicinu više nego bilo ko pre njega. Paster je pronašao lek protiv besnila, bolesti pred kojom je svet vekovima živeo u panici, otkrio je lek protiv crnog prišta, bolesti koja je kosila ljude i dao najveći doprinos nauci o fermentaciji i stereohemiji...
Naravno, učena medicinska tradicija zapadne civilizacije izvore nalazi u delima zagonetnog starogrčkog lekara Hipokrata i velikog rimskog lekara Galena koje smatraju utemeljivačima klasične medicine i koji su ostavili presudni uticaj na renesansne lekare kao što su Paracelzus, Frankastoro, Vezalijus, Fabricio, Harvi... Na stranicama ove knjige, između ostalih, istaknute su i najpoznatije žene u medicini, zatim najznačajniji predstavnici medicine u Srbiji (Laza K. Lazarević, Kosta P. Todorović i Vladimir Vujić), kao i mnogi drugi svetski lekari i naučnici koji su ostavili neizbrisiv trag na području ove nauke. Ono što su učinili ovi volšebnici predstavlja u bukvalnom smislu pobedu života nad smrću, pobedu zdravlja nad bolešću, pobedu naučne istrajnosti i vizije nad okoštalim shvatanjem sveta oko nas. Bez njihovih otkrića svet bi i danas, više nego ikad, živeo u strahu i bio bespomoćan u borbi s bolestima koje su ga vekovima uništavale...