Autor beleži varljiv uspon srpske građanske klase i buru koji je njen uspon izazvao na ranjivom tkivu Beograda. Tokin u Terzijama iznosi ono što nam je i danas dobro poznato – surove ekonomske podele, nezadrživ prodor mediokriteta, užas i udar prvobitne akumulacije kapitala, urbanistički haos (Tokin u tom smislu Beograd naziva nedovršenom simfonijom).
Nadahnuto prikazuje važno doba u kojem Beograd prerasta u metropolu, uz detaljni prikaz stasavanja popularne i više kulture u njemu, uz jetke prikaze tadašnjeg queer života unutar srpske prestonice.
„U opštoj vrtoglavici Beograd bez ideala, bez društvenog morala, Beograd novih kuća, reke automobila, uz besnu muziku džeza, poglede elegantnih i našminkanih žena, rasnih i po spoljašnosti najsuptilnijih pojava, Beograd je igrao opasnu igru.
Hazarderski. Kockarski. Stavio je na kocku osnovne crte nacije, temelje. Budućnost...“