Osnovni princip svih opravdanja rata, sa stanovišta ljudske ličnosti, jeste „herojstvo“. Za rat se oduvek govorilo da nudi čoveku priliku za buđenje heroja koji spava u njemu. Rat razbija rutinu lagodnog života i svojim teškim iskušenjima nudi preobražavajuće znanje o životu – životu u odnosu prema smrti.
Trenutak kada pojedinac uspe da dostigne herojski život, čak i ako je to poslednji trenutak ovozemaljskog života, na vrednosnoj lestvici ima neizmerno veću težinu od dugotrajnog postojanja provedenog u jednoličnom umaranju gradskim trivijalnostima.
S duhovne tačke gledišta, ove mogućnosti neutralizuju negativne i destruktivne tendencije rata koje pacifistički materijalizam jednostrano i tendenciozno ističe. Rat razjašnjava i obelodanjuje relativnost ljudskog života, a samim tim i zakona „više od života“, te stoga uvek poseduje antimaterijalističku i duhovnu vrednost...